Rezydencja elektorów ernestyńskich i polityczne centrum reformacji, jedyny zachowany pałac niemieckiego wczesnego renesansu.
Hartenfels, dziś siedziba starostwa Nordsachsen, w XVI wieku uważany był za najnowocześniejszy pałac mieszkalny w Saksonii. Był on sceną najróżniejszych wydarzeń historycznych na przestrzeni wieków. Ściśle związane z jego historią są nazwiska Marcina Lutra, Fryderyka Mądrego i Jana Fryderyka I. Liczne anegdoty przypominają też o innych ważnych osobistościach, jak car Piotr I, Lucas Cranach czy Napoleon. Państwowe Kolekcje Sztuki w Dreźnie, we współpracy z okręgiem Nordsachsen i miastem powiatowym Torgau, prezentują w skrzydle D wystawę „Torgau. Rezydencja renesansu i reformacji”. W skrzydle B, w wystawie „STANDFEST. BIBELFEST. TRINKFEST.”, historię zamku przedstawiają animowani cyfrowo elektor Jan Fryderyk Wspaniałomyślny i jego żona Sibylle.
Do atrakcji należą także m.in. „Großer Wendelstein”, czyli monumentalna klatka schodowa, kościół zamkowy, lapidarium w dolnej jadalni dworskiej oraz wystawa „Spuren des Unrechts” („Ślady niesprawiedliwości”), zorganizowana przez Centrum Dokumentacji i Informacji (DIZ) w Torgau.
W zamkowej jamie niedźwiedziej mieszkają trzy niedźwiedzie brunatne, które spodobają się nie tylko małym gościom zamku.
Kościół zamkowy
Kościół zamkowy uchodzi za pierwszą nową budowlę protestancką na świecie, którą oddał w użytkowanie sam Marcin Luter, wygłosiwszy kazanie 5 października 1544 roku. To tutaj po raz pierwszy przełożono na architekturę idee reformatora na temat protestanckiego nabożeństwa.
Lapidarium
W dolnej jadalni, najstarszej części zamku, zachwycającej unikatową średniowieczną tkanką budowlaną i sklepieniem pod kościołem zamkowym, zwiedzający wyruszają w ekscytującą podróż po architektonicznej historii zamku. W lapidarium (łac. kolekcja kamieni) historię zamku opowiadają „kamienni świadkowie”.
Wieża Hausmannsturm
Średniowieczna, a zarazem najwyższa, 53-metrowa wieża zamku Hartenfels łączy późnogotycką architekturę czasów Albrechta ze stylem wczesnego renesansu z czasów Jana Fryderyka.
